Szczegóły

Domki dla lalek dają nam wgląd w roz­ma­ite obszary wie­dzy doty­czą­cej histo­rii sztuki, wystroju wnętrz i dyk­to­wa­nych modą ich zmian, histo­rię eko­no­mii, życia spo­łecz­nego i edu­ka­cji. Mówią też wiele o daw­nej men­tal­no­ści, ide­ałach życia codzien­nego i mode­lach rodziny. W mikro­ko­smo­sach pomiesz­czeń wszyst­kie sprawy ludz­kiego sku­piają się jak w soczewce.

Myli się jed­nak ten, kto postrze­gałby je wyłącz­nie w kate­go­riach zaba­wek dla naj­młod­szych. Domki bywały bowiem czę­sto zama­wiane i wypo­sa­żane przez doro­słe kobiety. Dzięki temu zyski­wały nie tylko doku­men­tu­jący dawne epoki, ale rów­nież indy­wi­du­alny, wręcz auto­bio­gra­ficzny cha­rak­ter.

Na wystawie stałej w nowym Muzeum Bursztynu umieściliśmy "Dom Bursztynnika". Spotkanie w ramach cyklu Czwartki w Muzeum Gdańska, którego gościem będzie prof. Piotr Oczko z Uniwersytetu Jagiellońskiego, poświęcone będzie historycznym domkom dla lalek.

Życie w miniaturze. O dawnych domkach dla lalek

• Cykl: Czwartki w Muzeum Gdańska (spotkanie 114)
• Kiedy: 12 maja 2022 (czwartek), godz. 17.00-18.00
• Gdzie: Muzeum Bursztynu, Sala Edukacyjna ul. Wielkie Młyny 16 
• Wejście: od strony Domu Młynarza, przy ul. Na Piaskach

Piotr Oczko (ur. w 1973 r. w Kra­ko­wie) ukoń­czył na Uniewrsytetu Jagiellońskiego filo­lo­gię angiel­ską (praca magi­ster­ska pt. The Repre­sen­ta­tions of Faust in English Roman­tic Lite­ra­ture, 1997) oraz filo­lo­gię pol­ską (praca magi­ster­ska pt. „Sza­chy” Jana Kocha­now­skiego. Mię­dzy histo­rią lite­ra­tury a histo­rią gry, 2000). W 1997 roku otrzy­mał nagrodę trans­la­tor­ską Mini­ster­stwa Kul­tury Fla­mandz­kiej w Bruk­seli, w 2000 roku sty­pen­dium z ramie­nia Sasa­kawa Young Leaders Fel­low­ship Fund, w 2006 roku sty­pen­dium Fun­du­szu im. Adama Krzy­ża­now­skiego, zaś w roku 2010, 2014 i 2019 nagrody rek­tora UJ. 

Sto­pień dok­tora uzy­skał w 2002 roku na pod­sta­wie roz­prawy „Czyż był ktoś kie­dyś tak jak ja nie­szczę­sny?” „Lucy­fer” Joosta van den Von­dla na tle histo­ryczno-porów­naw­czym, a sto­pień dok­tora habi­li­to­wa­nego w 2014 roku na pod­sta­wie książki Mio­tła i krzyż. Kul­tura sprzą­ta­nia w daw­nej Holan­dii, albo histo­ria pew­nej obse­sji. Pro­wa­dził bada­nia na uni­wer­sy­te­tach w Can­ter­bury, Lon­dy­nie, Ber­li­nie, Lej­dzie, Utrech­cie, Nij­me­gen, Amster­da­mie i Antwer­pii; w roku 2006 wykła­dał także na Uni­wer­sy­te­cie Karola w Pra­dze. Jego zain­te­re­so­wa­nia badaw­cze obej­mują głów­nie lite­ra­turę i kul­turę kra­jów nider­landz­ko­ję­zycz­nych, dawną lite­ra­turę pol­ską, angiel­ską i nie­miecką, dra­mat śre­dnio­wieczny, Nowy Histo­ry­cyzm, kwe­stie zła w kul­tu­rze, toż­sa­mo­ści i ste­reo­typy naro­dowe, LGBT stu­dies, a przede wszyst­kim histo­rię sztuki (sie­dem­na­sto­wieczne holen­der­skie malar­stwo rodza­jowe, emble­ma­tykę, rze­mio­sło arty­styczne XVII-XIX wieku, histo­rię cera­miki euro­pej­skiej – zwłasz­cza holen­der­skie flizy i „del­fty”). Jest auto­rem ok. 100 arty­ku­łów nauko­wych oraz 10 ksią­żek.

[Źródło biogramu: Uniwersytet Jagielloński]