Program Rozbudowa zbiorów muzealnych. Zadanie: Zakup pary sztućców z bursztynowymi trzonkami XVII w.

Trzonki sztuć­ców wyko­nano z bursz­tynu przej­rzy­stego, ciemno-mio­do­wego, w for­mie rzeźb uję­tych w ¾ wyso­ko­ści postaci. Trzo­nek noża to męż­czy­zna a widelca – kobieta. Twa­rze postaci, ich dło­nie i man­kiety koszul wyko­nano z bursz­tynu jasnego, nie­przej­rzy­stego. Dół postaci, jako ele­ment mocu­jący, zdobi srebrna opa­ska u góry deko­ra­cyj­nie wycięta, przy­po­mi­na­jąca man­kiety. Na czubku głów znaj­dują się wysta­jące, meta­lowe nity w for­mie roze­tek. Sta­no­wią one zakoń­cze­nie trzpie­nia, który prze­cho­dzi przez wnę­trze rzeź­bio­nych postaci.

Na szcze­gólną uwagę zasłu­gują przed­sta­wione detale: stro­jów tj. koł­nie­rze, wzór na tka­ni­nach także fry­zury oraz atry­but damy w for­mie pióra, czy szpada męż­czy­zny prze­wie­szona na pasku. Całe figury są rzeź­bione i gra­we­ro­wane, deko­ra­cyjny jest zarówno przód jak i tył postaci. Sztućce praw­do­po­dob­nie były pre­zen­tem ślub­nym a ele­menty kostiu­mów wska­zują na osoby wyzna­nia pro­te­stanc­kiego. Zacho­wany na ostrzu noża znak nożow­nika pozo­stał nie­zi­den­ty­fi­ko­wany.